بسم الله الرحمن الرحیم
این سوره در جریان دستور خداوند به پیامبر گرامی اش در مورد اینکه از شر وسواس خناس به خداوند پناه ببرد است.این سوره و سوره مبارکه فلق در مدینه بر پیامبر نازل شده است.
عادت انسانها این است که وقتی شری بر او نازل میشود باید به کسی یا چیزی پناه ببرد و خداوند کسی است که اگر انسان برای رهایی از بلاها به او پناه ببرد او را کفایت میکند،که این امر در آیات الهی بارها ذکر شده است و انسان در این مورد پناه میبرد به خدایی که به کار او فکر میکند و مربی او است و در تمامی حوادث به او پناه میبرد.
در موقعی که شری متوجه انسان شده و زندگی او تهدید میکند باید به خداوند پناه ببرد.اگر ما همیشه این نکته را در کار خود انجام دهیم و به آن توجه کنیم میتوانیم از این بدهی ها رهایی یابیم
